लोकस्पर्श न्यूज नेटवर्क
ओमप्रकाश चुनारकर,
गडचिरोली : १९३९ साली ब्रिटीश राजवटीत नीमचच्या मातीवर पाय रोवलेलं आणि स्वतंत्र भारताच्या ध्वजाखाली १९४९ मध्ये राष्ट्रीय सुरक्षेचं बिंधास्त बळ झालेलं केंद्रीय राखीव पोलिस दल – सीआरपीएफ – आज आपली ८७ वर्षांची शौर्यगाथा अभिमानाने आणि नतमस्तकतेने साजरी करत आहे, हे केवळ एका दलाचं स्थापना दिवस नव्हे, तर एका विचारपद्धतीचा, एका जीवशैलीचा, आणि एका राष्ट्रनिष्ठेच्या परंपरेचा उत्सव आहे, जिथं सेवा, सुरक्षा आणि समर्पण ही मूल्यं फक्त बॅनरवर नाही, तर जवानांच्या प्रत्येक श्वासात खोल रुजलेली आहेत, आणि म्हणूनच नक्षलग्रस्त गडचिरोलीच्या जंगलांपासून संसदेच्या पायऱ्यांपर्यंत जेथं राष्ट्र धोक्यात येतं, तेथं सीआरपीएफचा पहिला पाऊल पोहोचतो, आणि शेवटचा मावळा तग धरून उभा असतो.
८६ वर्षांच्या प्रवासात सीआरपीएफने केवळ बंदुका चालवल्या नाहीत, तर लोकशाहीच्या मतदान पेट्यांना रक्ताच्या बदल्यात संरक्षित केलं आहे, नक्षली हिंसाचाराच्या सावलीत गावकऱ्यांना भरवसा दिला आहे, दहशतवाद्यांच्या गोळ्यांतून शाळा वाचवल्या आहेत आणि नैसर्गिक आपत्तींमध्ये जीवनाचा पुन्हा उगम घडवून आणला आहे, आजपर्यंत देशातील सर्वाधिक शौर्य पदकांचा मान पटकावणाऱ्या या दलाने जीवाची किंमत विचारण्याआधी जबाबदारी पार पाडण्याचा निर्धार दर्शवला आहे, आणि म्हणूनच सीआरपीएफ ही संघटना नसून एका शौर्यशील संस्कृतीचा अखंड प्रतीक ठरते.
गडचिरोलीच्या ३७ व्या बटालियनतर्फे साजरा झालेला स्थापना दिन हा केवळ औपचारिकता नव्हती, तर समाजाशी बांधिलकीची जिवंत साक्ष होती, ‘फिट इंडिया’ मोहिमेअंतर्गत आयोजित सायकल रॅलीतून जवानांनी आरोग्य, शिस्त आणि सकारात्मक जीवनशैलीचा संदेश गावागावांत नेला, वृक्षारोपणाच्या कृतीतून पर्यावरण संरक्षणाची प्रतिज्ञा जिवंत ठेवली आणि हुतात्म्यांच्या स्मारकावर अभिवादन करून, त्या प्रत्येक श्वासाची परतफेड केली जी देशासाठी अखेरच्या क्षणापर्यंत थांबली नाही.
कमांडंट दव इंजिरकन किंडो यांच्या नेतृत्वात पार पडलेला समारंभ म्हणजे केवळ एका कार्यक्रमाची समाप्ती नव्हे, तर एका शौर्यवारशाची उजळणी होती, जिथं सुजीत कुमार, चंद्रमोर अनिल आणि राजू वाघ यांच्यासारखे अधिकाऱ्यांचे मार्गदर्शन आणि सर्व जवानांचे समर्पण हे समारंभाच्या प्रत्येक क्षणात दिसून येत होते, मिठाई वाटपाने केवळ सण साजरा झाला नाही, तर एका संघटनेतील बंधुता, सौहार्द आणि परस्पर विश्वासाचे मूक स्मरण झाले
आणि म्हणूनच हे लक्षात घ्यावं लागतं की दऱ्याखोऱ्यांत जीवावर उदार होऊन उभा असलेला जवान केवळ सीमेवर नव्हे, तर समाजाच्या केंद्रस्थानी उभा आहे, कारण त्याच्या उपस्थितीमुळेच आपण झोपतो, त्याच्या शिस्तीमुळेच आपण मतदान करतो, आणि त्याच्या बलिदानामुळेच स्वातंत्र्याचं मूल्य समजतो, ८७ वर्षांच्या या गौरवपर्वात सीआरपीएफ केवळ एक दल राहिलं नाही, तर भारताच्या आत्म्याचा संरक्षक बनलं, आणि म्हणून आजचा दिवस म्हणजे रक्षकांना वंदन करण्याचा, त्यांचं अस्तित्व सलाम करण्याचा, आणि त्यांचा समर्पणभाव आपल्या जिवनमूल्यांचा भाग बनवण्याचा आहे.
सिरोंचा ग्रामीण रुग्णालय: रुग्णालयाची ‘अस्वस्थ’ स्थिती, रुग्णांची सीमापार धाव